Po okresie dojrzewania płciowego istnieje pewna naturalna tendencja do wygasania alergii. Pocieszający jest np. fakt, że tylko 20% osób dorosłych choruje na astmę nabytą w dzieciństwie. U 80% doszło więc do samoistnego wyleczenia. Sama natura wyręczyła tu lekarza. Zostaje jednak 20% chorych i nigdy nie wiadomo, czy Grześ X, który choruje na astmę od 4. roku życia, będzie zdrowy jako młodzieniec.
Ogólnie przyjęte zasady leczenia muszą więc dotyczyć 100% chorych. Przypuszczenie, że dziecko wyzdrowieje w wieku późniejszym, musi być podstawą nadziei, a nie usprawiedliwieniem zaniedbań w leczeniu.